2 weken geleden bespraken we met het 1e jaar BA Beeldhouwen en Keramiek & Glas de kunstenaar Raphaël Zarka. Ik kende hem niet maar was onmiddellijk geïntrigeerd door zijn werk. 
Hij maakt mathematische sculpturen die als een Japanse puzzel in elkaar passen. Deze stelt hij verspreid in de galerij op en vervolgens nodigt hij skateboarders uit. De galerij wordt een skatepark en zijn sculpturen de objecten die voor uitdagingen zorgen. 
In de volgende video krijg je een beeld van hoe hij tot de sculpturen is gekomen die hij maakt:
rideable artworks

Aanvullend aan de sculpturen bracht hij ook het boek 'Riding Modern Art' uit. Het boek omvat 70 foto's in zwart-wit van skateboarders die - je raadt het goed - skateboarden op kunst in de openbare ruimte:
Riding Modern Art


Wie deze vakantie een tentoonstelling wil bezoeken kan ik zeker de tentoonstelling 'Kleureyck' in het designmuseum van Gent aanraden.  
Kleureyck
Het is een omvangrijke tentoonstelling waarin enerzijds gefocust wordt op de kleuren, refererend aan de kleuren in het schilderij 'Het Lam Gods' van Van Eyck, anderzijds wordt er dieper ingegaan op Van Eyck, de onderzoeker.
In de volgende (korte) video geeft curator Siegrid Demyttenaere meer duiding over de tentoonstelling:
Van Eyck's Colours
Als ik naar de video kijk, heb ik zin om nog eens te gaan kijken. 

Hier alvast een paar foto's, genomen door studente Louise Danneels van 2BA Keramiek & Glas tijdens haar bezoek aan de tentoonstelling
​

Het leuke aan tips geven, is tips terugkrijgen. Nadat ik mijn reeks favoriete klassiekers uit de literatuur had opgesomd, kreeg ik er ook terug, waaronder 'De geschiedenis van België' van Hugo Claus. 
Ik dacht altijd dat dit een onleesbaar, zwaar boek was. Dit blijkt totaal niet het geval. Het telt de volle 715 pagina's dus het is zeker een lijvig boek maar het leest als een trein.

Tijdens het lezen hoor ik steeds mijn grootvader praten, die 10 jaar ouder was dan het hoofdpersonage, Louis Seynaeve en dus ook dan Hugo Claus. Ondanks het verschil in jaren, heb ik  het gevoel dat ik over zijn jeugd lees. De verhalen die hij vertelde lopen erg parallel met het reilen en zeilen van het hoofdpersonage. Het boek geeft een heel erg levendig beeld van het Vlaanderen van 80 jaren geleden.
Het verdriet van België

De musea en galerijen zijn terug open. Gisteren ging ik naar Keteleer Gallery voor de opening van de tentoonstelling 'I Got Some Strange News Today' van de IJslandse kunstenaar Valgerður (aka Vala) Sigurðardóttir. Vala maakt heel simpele, naïef ogende taferelen van alledaagse gebeurtenissen in keramiek en beton. Het ideale werk om te bekijken na een lange periode die werd gedomineerd door een scherm.
De tentoonstelling loopt nog tot 24 januari 2021.
https://keteleer.com/exhibitions/valgerour-siguroardottir-exhibitions/valgerdur-sigurdardottir-2/

​
Frieze is een Brits kunsttijdschrift bestaande uit kwaliteitsvolle interviews, artikels en columns. Het is een groot bedrijf met een eigen beurs, de Frieze Art Fair. Deze vindt elk jaar plaats in oktober in Londen, in mei in New York en in juli in Los Angeles.
​
Hun website is een uitgebreide bron aan informatie over hedendaagse kunst.
Dit weekend las ik een artikel over de designer en kunstenaar Enzo Mari die overleed in oktober 2020.
Het is een korte tekst waar je een goed overzicht krijgt over het werk van Enzo Mari en een aanzet geeft tot meer.
https://www.frieze.com/article/remembering-designer-and-artist-enzo-mari-1932-2020

Door te struinen op de website, botste ik op de podcast 'Bow Down'.
'Bow Down is a new podcast about significant women artists from the past who deserve our attention. For each 20-minute episode, Jennifer Higgie – friezeeditor at large – invites an artist, writer, historian or curator to nominate an artist to whom we should all … well, bow down. '

In de volgende podcast is schrijfster Olivia Laing aan het woord.
Laing is mijn absolute favoriete non-fictie auteur. Ze is de schrijfster van het boek 'Lonely City' en 'Funny Weather. Art in an Emergency'
​In deze aflevering heeft ze het over het leven en werk van Agnes Martin:
https://www.frieze.com/article/bow-down-olivia-laing-agnes-martin

Agnes Martin was een kunstenaar die wordt meegerekend binnen de afdeling 'abstract expressionisme'. Ze had geen gemakkelijk leven als vrouw die bovendien lesbisch was in een mannelijk gedomineerde kunstwereld. Ze heeft zich meerdere keren teruggetrokken uit de kunstwereld en voor een deel zelfs uit de maatschappij. 
Dat ze haar leven enkel op zo'n oprecht authentieke manier kon beleven heeft gezorgd voor de meest fantastische schilderijen. Ze overleed in 2004.

Ik wist dat Olivia Laing een nieuw boek uit had dus had ik haar nog eens opgezocht. Zo kwam ik tot een interview met haar op het You Tube kanaal van Bozar. Ik ben blijven kijken en dat was een goed besluit:
https://www.youtube.com/watch?v=4ixWh_5iw4U&t=176s

Net voor de lockdown volgde ik een artist talk tussen Kati Heck en Veerle Dupont. Jeroen Laureyns was de moderator. De artist talk ontstond vanuit de tentoonstelling ‘Soft? Tactile dialogues’ https://www.momu.be/en/exhibitions/soft-tactiele-dialogen
 
Kati Heck heeft schilderkunst gestudeerd en is vooral met haar schilderijen bekend geworden. Ze heeft echter altijd in de zijlijn ook met textiel gewerkt, sculpturen en films gemaakt en performances gehouden.
In het volgende filmpje zie je haar een korte inleiding (1 minuut) geven over haar textiel werk dat nu te zien is in Wiels, Brussel.
https://vimeo.com/485478705
 
Veerle Dupont kende ik niet. Zij werkt hoofdzakelijk met textiel en dit reeds begin jaren ’60.
 
Het MP4 bestand met de volledige talk van die avond is voor Luca studenten op Toledo terug te vinden onder ‘cursusdocumenten’ van het vak Minima docta.
 
 
Vorige week kon ik een online lecture volgen, gegeven door professor Maurizio Ferraris, georganiseerd door Lut Pil en Frank Maet van Luca, School of Arts.
 
Maurizio Ferraris is een Italiaanse filosoof. Zijn onderzoekscentrum, Labont (https://labont.it/​) is verbonden aan de universiteit van Turijn.
 
In zijn lezing heeft hij het over de huidige periode, meer specifiek de lockdown en hoe die onze maatschappij, onze manier van communicatie en onze omgang met informatie heeft veranderd. 
 
Studenten van Luca kunnen mij of Frank Maet aanschrijven om de link en het paswoord te ontvangen van de opgenomen Zoom link.
 
 
Maika Garnica is een beeldend kunstenaar uit Antwerpen. Ze werkt met klei en maakt hiermee instrumenten.
 
Voor De Singel maakte ze een geluidsinstallatie. In volgend filmpje kan je haar aan het werk zien en geeft ze uitleg bij haar werk:
 
https://desingel.be/nl/blog/item/talk-3-maika-garnica?id=a3n5p000001Pe4pAAC
 
 
Het werk ‘Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III’ van Barnett Newman (1968) liet steevast een diepe indruk na bij iedereen die het voor het eerst zag. Die indruk was niet altijd positief; veel mensen waren gechoqueerd dat dit kunst genoemd werd. Het abstract expressionisme met grote namen als Jackson Pollock, Mark Rothko, Frank Stella, Willem De Kooning,… was in zijn tijd erg vernieuwend en werd niet door iedereen geapprecieerd.
Het vernoemde werk van Barnett Newman werd in de jaren ’70 aangekocht door het Stedelijk Museum Amsterdam en veroorzaakte veel ophef. Wat er daarna mee gebeurde is onvoorstelbaar.
 
In de podcast 99% Invisible, wordt het werk en zijn geschiedenis uitgelicht
https://99percentinvisible.org/episode/the-many-deaths-of-a-painting/