Morgen ga ik naar Parijs. Ik ga naar het Musée de l'art Moderne naar 2 tentoonstellingen kijken: 'Entre Les Flammes', over de geschiedenis van de keramiek en tegelijkertijd een overzicht van alle kunstenaars die met keramiek hebben gewerkt. Kunstenaars zoals Picasso maar ook Simone Leigh bijvoorbeeld. L’exposition Les Flammes. L'Âge de la céramique propose une immersion dans le médium de la céramique et associe plus de 350 pièces allant du néolithique jusqu’à nos jours, créant un dialogue inédit et fécond entre des typologies d’objets issus d’époques et de contextes variés, cherchant à déceler les influences autant que les coïncidences. Entre les Flammes De tweede tentoonstelling waar ik naartoe ga, is die van 'Anni et Josef Albers'. Het koppel zijn belangrijke vertegenwoordigers van het Bauhaus, hebben elkaar daar leren kennen en zijn in 1933 gevlucht naar de VS. Daar had Josef Albers een belangrijke rol in de zomer cursussen van het Black Mountain College en is hij van grote invloed geweest op het Abstract Expressionisme. Anni Albers wou schilderen in het Bauhaus maar mocht dit niet aangezien ze een vrouw was. Ze heeft zich toegelegd op het weven en hier baanbrekende stappen in gezet door naar het weven te kijken alsof ze schilderijen maakte. Op deze manier was ze een pionier in het verplaatsen van de textielkunst van functionele kunst naar autonome kunst. Le Musée d'Art Moderne de Paris organise, du 10 septembre 2021 au 9 janvier 2022, une exposition inédite consacrée à Anni et Josef Albers, rassemblant plus de trois cent cinquante œuvres (peintures, photographies, meubles, œuvres graphiques et textiles) significatives du développement artistique des deux artistes. Anni et Josef Albers Cristina Iglesias heeft de Royal Academy Architecture Prize gewonnen. Deze prijs wordt niet enkel aan architecten uitgereikt maar ook aan individuen die zorgen dat architectuur op een bijzondere manier naar voren komt. En dat is wat Iglesias doet. In Antwerpen kan je van haar de 'Deep Fountain (Diepe Fontein)' bezoeken, een fontein voor het Museum van Schone Kunsten. https://cristinaiglesias.com/works/deep-fountain-diepe-fontein/ Een ander bijzonder werk van haar is 'Hondolea (Marine Abyss)': https://www.wallpaper.com/art/cristina-iglesias-lighthouse-santa-clara-island Naar aanleiding van het winnen van de Architectuur prijs, stond er een artikel over haar in de Financial Times. Hier te lezen: ![]()
De boeken van Haruki Murakami kan ik blijven lezen. Vorige week herlas ik 'What I Talk About When I Talk About Running' In 1982, having sold his jazz bar to devote himself to writing, Murakami began running to keep fit. A year later, he'd completed a solo course from Athens to Marathon, and now, after dozens of such races, not to mention triathlons and a dozen critically acclaimed books, he reflects upon the influence the sport has had on his life and--even more important--on his writing. Equal parts training log, travelogue, and reminiscence, this revealing memoir covers his four-month preparation for the 2005 New York City Marathon and takes us to places ranging from Tokyo's Jingu Gaien gardens, where he once shared the course with an Olympian, to the Charles River in Boston among young women who outpace him. Through this marvelous lens of sport emerges a panorama of memories and insights: the eureka moment when he decided to become a writer, his greatest triumphs and disappointments, his passion for vintage LPs, and the experience, after fifty, of seeing his race times improve and then fall back. By turns funny and sobering, playful and philosophical, What I Talk About When I Talk About Running is rich and revelatory, both for fans of this masterful yet guardedly private writer and for the exploding population of athletes who find similar satisfaction in distance running. Murakami
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorAls docent beeldende kunst stuur ik mijn studenten elke week een mail met Tips van de week. Ik besloot er een blog van te maken. Archives
December 2022
Categories |